Yaşamın Gizinde Seferi

Şimdi şehir ikimiz kadar ıssız
Ölüm kadar suskun...

Sessizliğin deminde geceye âşina
Gözlerin vardı hayalimin başucunda
Anılara sarıldım kırık düşlerde
Yine yolculuk var gökkuşağına
Yine seferiyim...


Ne çok müptelaydık hüzünlere
Keşkelerimizin gizemli pişmanlığında
Hayat maviler kadar derin
Bizse mavilerin en koyusu
Karanlığın prangasında...


Derin bir kızıllık güneşe inat
Gri bulutların yağmur hicranı
Say ki yüreğim yağmurdan beste
Ağla ağlayabildiğin kadar
Hüzzamın nefesinde
Gitmelerin boynu bükülmeden
Sevgi galip gelsin bu sefer de...


Gitmek en kolayı sancılı bekleyişten
Kalbimde derin izleri var zamanın
Tılsımlı mürekkebe boyanmış
Yarım kalan elvedalarda
Beyaz bir mendilin
Ayrılık şarkısını dinliyorum ruhumda...


Ne sitemler büyüttüm her mevsim
Ahım dokundu ayazın cemresine
Safran rengi akşamlarda
Ne zaman ki sevda hüzün solusa
Ölüm daha bir yakındı daha bir dokunaklı
Oysa
Seferiydi hayat önümüzde
Engindi uzanabildiğince...


Ne çok severdik yaşama kahırlanmayı
Nasıl da hayıflanırdık geç kalmışlığımıza


Dinle gün ışığım!
Sitemimde denizler taşar büyür ummanlar
Dokunur hisli nidâlar misali
Hırçın dalgaların hicranı
Ağlamaklı bir kasım sabahı
Belki de
İçimizde sakladığımız keşkelerin
Elvedasındadır vuslat ânı...

Züleyha Özbay Bilgiç
2009-11-29 /Kütahya


şiirime ses olan değerli şair ve yorumcu Mustafa doğana teşekkürlerimi sunarım..