Yaşam&ölüm Terminali

doğduğun gün başlarsın ağlmaya,
sanki yaşayacaklarını görürcesine,
zamanla alışırsın susmaya,
sanki geleceği bilircesine.


zaman içindeki yolculuğun başlar,
doğdun turizimin değerli yolcuları,
otobüsümüz yaşam terminalinden,
hareket etmiş bulunmaktadır..

mola yerlerimiz,,,
öğretim,askerlik,iş,evlilik ve emeklilik,
ve son durak ölüm terminalidir,
böyle değilmi hayatımız,

araba tekeri gibi yuvarlanıyoruz,
tepemizde bir şoför basar gaza,
dön babam dön,sadece döner dururuz,
eskiyincede atıverirler bir hurdalığa..

ve sonra...

heyecanla başlarsın okul yılllarına,
alışırsın zamanla öğretmen ve arkadaşlarına,
ilk,orta,lise,üniversite derken,
bakmışsın ki gelmişsin askerlik çağına,


vatani görevin başlar asker ocağında,
annen baban sevdiklerin kalır aklında,
sayılı günler çabuk geçer mehmedim,
teskere günü geldi şimdi iş hayatına..


ilk iş hayatında sana başarılar,
yolun açık olsun daha çok engelin var,
pes etme bekliyor seni mutlu yıllar,
daha önünde bir yuva kurmak var..

senden habersiz giriverir gönlüne,
düşmüştür artık sevdası yüreğine,
adını bile bilmediğin duymadığın,
bu sevdanın sonu gider evliliğe..

emekli olmak son mola yerimiz,
bütün ihtiyaçlarını gideriniz,
doğdun turizimin değerli yolcuları,
ölüm terminaline hoş geldiniz.....