Yaşımın Gözlerinden Öpüyorum

-düne maziyi giydiriyorum
beyazlar ekerken saçlarıma yaşım-

bana sunulan kurgu
aklımla zamanın içinde koşarken
yaşımın kılıfında harelendi
yol arkadaşlarımın göğsünden
yüreğime ulaşan meltem esintileri

zaman zaman hayata aitliğim
sınırlarımı zorladı
sol yanıma iz düşüren çentikler attı
insan sancıları
yine de bakışlarımdan sildim
zikzak çizen karartıları,
kızmadan kendime söküp attım kesikleri
eğmeden başını büyüttüm goncaları

geçmiş geleceğin boynuna sarılırken
tanımsız içgüdülerle
kendi düzlemimde
merhabalar fısıldayan
hikâyeler kanatlandırdım
rüzgârına gülüşler ektiğim

yaşam yolculuğumda
sessiz sedasız dualar d/okudum
bağışlamayı bilerek,
yüreğime değen her yüreğe
tutuşmaya hazır kıvılcımlarla
uç verdi gelincik dökümlerim

kalbimin ışıklarına
Elif'in Nur'undan savrulunca
baharın taç yaprakları
defalarca öptüğüm
canıma sardığım
bebek kokulu ninniler çoğalttım
gülün nefesinden güneşin çehresine

canımda ağırlanırken ömrüm
yolumu/yönümü şaşırsam da
en güçlü yanımdan
kazandıklarım ve kaybettiklerimle
baharlara bölündü yüzüm

salına salına uğurlarken yaşımı
kaç pazartesi misafir ettim
kaç seher yüzgörümlüğü oldu
su mavisi kır çiçekleri biçtiğim
yürek çırpıntılarıma

sevmeyi bilen yüreğimden
göğe doğru ne uçurtmalar uçurdu
içimde ip atlayan haylaz çocuk

şimdi yeni bir yaşın sapağında
gün açılırken gönül poyrazlarıma
nasıl bir serüven başlayacak
hangi türkü dokunacak
gönül evimin şafaklarına

Kim bilir...