Yatağına Sığmayan Nehir -2

Uykusunda ölen bir kuş,
Ve ona yanan yüreğim...
Alıp başını gitmek istediğin,
Karanlık sokaklarda bulamazsın umutları...
Loş ışıklar altına kurulmuş sergisi,
Aldanmış yüreklerin...
Sahnede acı acı çalar hüzün melodileri...
Sahne dediysem köşe başı,
Hani benim su olup her gece kapına ulaştığım...
Ayrılıklar sokağı çaresizler caddesi no zalim...




Ben her gün seni bulurum umuduyla geldiğim,
Deniz kenarında dalgalara kapıldım...
Ayağıma dolanan ağlar,
Yüreğimi dağlayan hasretle birleşti...
Elimde kalan son umutta kapıldı sulara...
Ben şimdi hasretinle ıslak kanarya...
Yatağına sığmayan nehir en coşkulusundan...
Kozasına sığmayan kelebek,
Kanadında hüzün taşıyan...
Bulaştığı elde günah lekesi bırakan...




Denizlerin köpüğü, hırçın dalgalar,
Ve yıkanan günahlar...
İşte elimde kalanlar...
Uzun uzadıya anlatamam belki,
Ama senden arta kalanlar...
Ve zindan geceye akıttım günahlarımı,
Bana bıraktığın yarım ezgileri,
Tamamladım bir eylül sabahı yine...
Heybeme aldığım şükür ile birlikte...




Yüreğimi biledim sevdan ile
Su oldum aktım çorak kırları çiçekle donattım...
Çok şükür yarına bıraktım sesimin yankısını...
Uğurladım son yolcumu da,
Ama su dökmedim acılara...
Neme lazım çekemem bir daha...




Geceleri biriktirdim yokluğunda...
Gözlerinle mühürlediğim sandığımın,
İçinden gelinlik kumaşlar çıktı,
Bana hediye ettiğin cennet kokusu yayıldı dört bir yana...
Melekler kıskandı gül yüzünü...
Ve ellerim oldu kilidi...
Ama ben ıslak hayallerimin,
Kuru mastikasıyla attım göbekleri...
Halay diye zılgıt çektim derinden...
Ve saf tuttuğum cenazenden gözlerimde ıslaklık kaldı...
Sevda bahçemde kuruttuğum güllere döktüm yaşlarımı...
Ve vazgeçtim her şeyden...
Seni bana düşman eden,
Benim söndüremediğim düşlerimden...
Ve vazgeçtim vazgeçemediğim senden...



Ve son...
Günahlarım döküldü tek tek,
Acın artık yolcu sana...
Sevdam kuşandı ve yollarda...
Çiçeklerim hazır bahara...
Ve ben kentin yalnızlığıyla baş başa...
Bir kez daha eyvallah...