Yazarım Adını Güneşe...

adını güne yazarken ,güneş 'of' dedi aya gizlendi
yokluğunun fırtınası gece karalar karası
ve duyduğum ses,sesimin yankısı
yoksun bitanem.. sen yoksun...
yaşadığım an yine dünün kopyası

öfkem, kahrım ,sitemim sadece feleğe
birde ,doğuran nasipleniyor istemesemde.
rüzgarın uğultusu aynı melodinin eşliğin de
''şeytan diyor ki''.......... ''git ona söyle''
...........
şehrim in sağnak yağışların da gölet olmuş toprağı
hasret kokuyor neminde,benzetiyorum kendime,
gözlerim dalıyor menzili ölçülemeyen bir yere
yoksun bitanem sen yoksun..
yabancı bir çiftin gölgesinde iz sürüyorum çaresizce,
boyun eğiyorum kaderin çizgisine...

ama niye !!
yazar iki kulu birbirine , sen bilinmeyen yerde ben güneşin koynun da
lakin zemheri de
eğer yoksan hayat çizgimde, niye hep aklım sende
her soru ölüm sessizliğin de, sen yoksun yine..
hadi gel isyan etme, geceyi ikiye bölme hadi
hadi doğan güne merhaba de, hadi yaşarken ölme.

güllük tesellilerim var elbette. sözüm var nöbette
gün ağarırken, bir alay feneri yakıyorsa üzerime
hiç olmayacağını bile bile , adını yazarım dün gibi yine...