Yazgı

papatyalar getiriyorsun şimdi de
dağların sevincinden sepetlerle
nisanları getiriyorsun takvimlerden
nisan nisan kokuyorsun bir de

hangi iklimlerden aldın o kokunu
hangi yamaçlarda açtın yaprak yaprak

dağ başlarının suskun yalnızlığına
dokunmak gibiydi seni sevmek
acemiydim kendime ve bana uzattığın maviliğe
yazgımdı!
nisanın kıyısından soğuk beyaza açılmak
yazgımdı!
yeşile hapsolup yeşilde kalmak

çocukluğun düşlerini getiriyorsun bir de
asılarak uçuşlarına
sokuluyorsun korkuyormuş gibi
titrek bir gölge geçiyor gözlerinden
çocuk çocuk bakıyorsun

söndür geceyi şimdi
gülümseten düşler getir karanlığıma
gökyüzündeki en yalnız yıldızı okşa bakışlarınla

sensizim
sessizim
hüznüm benden daha çok yakındır sana



08 mayıs 2009