Yazgı
I-
Kürek kemiğime yaslanmışken dul dağ
Gülüşüm yeşersin istedim, közü kalmış orman misali.
Annemin yazmasına sinmiş kirli keder,
Yüzümü suladım baba, bir ilkindi vakti.
(Annem kirpiklerimi karanlığa bağlarken,
Çocuklar mavi ağladı.)
Orayı
Unutamıyorum!
II-
Secde de küflenmeye bırakılmış
Dua'nın sesli harflerine gömülmüş zaman,
Kim sürgü çekse ağzına, sessizlik kursağını deşiyor.
Sahi,
Çıldırışın koynunda öfke uyur mu?
Yarama sus payı bırak baba,
Ölürken acı çeksin istemiyorum.
III-
Toprak kaburga kemiğimi kucakladığında
Gökyüzünü öpüp başıma koydum
Cehennem tozu yutmuş kızgın ayaklar ezip geçtikçe gölgemi,
Ömrüm ağrıdı.
-Meleklere şirk koştum-
Baba...
Söylesene?
Habil'i öldüren Kabil'in vicdanını sattığı karganın soyu
Neden insan nefsine karıştı?
IV-
-Burada bir itiraf-
Rivayetsiz yağan yağmurun telaşı toprağı silkelediğinde
Yaşarım sandım
-Mezar taşım uyandı-
Ve babacığım bilmiyorsun
Bu kez amiral çamurda battı.
Beğenen, beğenmeyen, okuyan herkese teşekkür ediyorum. Şiirkolik yönetimine ayrıca teşekkür ederim.
Saygımla..
Yan yana koyulan farklı renklerdeki bir çok taşın durumunu andırıyor bu şiir. Her taş ayrı bir rengi veriyor.Ancak yan yana geldiklerinde belli bir uslûp veya tarzı yansıtmıyorlar. Şiirin kurgusu bu anlamda zayıf ve yer yer belli bir söyleyiş güzelliğine ulaşan dizelere rastlamakla beraber mısralar arasındaki kopukluk o güzellikleri de perdeliyor.
Şiirde kıtaların numaralandırma formülünü çözemedim en azından bildiğim formüllerin hiçbirine uymuyor.
Bence numaralı sefer tasında aşure çorbasına benzemiş bu şiir. Bu şiirden bir şeyler anlayıp beğenilerini sunanlar anladıkları şeyi bizimle paylaşabilirler mi?
Amiral çamurda battı..
fark yaratan şair..
tebriklerimle...
tebrikler şiire ve şaire...
ben beğenmedim. yani bir şeyler anlatabilir manasında sözcükler. ama her sözcük öbeği şiir sayılır mı? sanmam...
şairin bir şeyleri anlatma derdi var ve vicdan azapları belki yaraları. ama birbirinden kopuk mısralandırılmaya çalışılmış cümleler topluluğu olmuş?
ve hiçbir zaman anlama madem bir şiirdir bu 1,2,3,4,5 dedemek. bunu usta şairlerin şiir kitaplarında da görürüz. ama genelde onlar dörtlüklerini ayırmak için yani bağımsız şiirler için kullanırlar ve hiçbiri bir başlık altında toplanmaz. ya başlıksızdır. ya da ayrı ayrı başlığı vardır.
yine de günün şiiri seçil miş. ne diyeyim. usülden olmuş ya artık tebrikler bari...