Yazılan Her Şiir...

?Üşüyorum ruhum... Geliyor musun?
Ölüyorum ruhum... Hissediyor musun?
Dualarıma sardım seni... Duyuyor musun?
Hıçkırıklara boğdum sensizliği... Görüyor musun?
Sahiplenince kayıplarımı... Hala gülüyor musun?
Şarkıları kıskandım... Çalıyor musun?
Yoksun.
Gerek yok canım,
Hiç birini anlamıyorsun?
Anlarsın...?





Yazılan her şiir,
Gözlerinin kıyısına vuracak,
Ölü bir balık gibi,
Sesimi duyacaksın mısralarda,
Karadeniz getirecek sesimi,
Neden sustuğumu söyleyecek semaya,
Kirpiklerin zamansız ıslanacak,
Göç ettiğimi durunca,
Sen kahkahalarla gülerken,
İçindeki çocuk bana ağlayacak,
Bir eylül getireceğim gitmelerimden,
Yârim Mayıs seni saracak,
Bir Temmuzda sensiz öleceğim,
Sönük bir yıldız olacağım,
Sen ihanetin mumlarını üflerken,
Ben sana gülümseyeceğim.

Kadınım, hani unutmazdın?
Hani sen üzmezdin?
Hasretin hançerini saplamazdın.
Kalabalık bir oyun oynarken,
Bak vurdun işte gözlerinle,
Hani sen kimseye kıyamazdın?
Dolardı ayaz gecelerde,
İçine o garip huzurum.
Sen mi yalanlara kandın?
Ben mi yalan olmuştum?
İnan anlayamadım.
Kaldım bir yanda senle kalabalık,
Sen kalabalıklarında zaten yalnızdın.

Önce seni kaybettim,
Ölümsüz anların resminde,
Ciğerlerime işlerken yokluğun,
Şubat soğuğunda seni yazmıştım.
Üstelik hastaydım, dermansızdım,
Ve bir rüzgar esti birden,
Adını silmiş şiirlerimden,
Şimdi bir sonsuzluk öpüyor,
Dudakların yerine,
Kanatırcasına dudaklarımı,
Denizine hasret denizim,
Doğmayı ben istemezdim.
Ölümlere gebeyken,
Gitmemi sen istemiştin,
Bir kalemde infaz edip ruhumu,
Bakışlarınla kurşuna dizmiştin.
Şimdi benim güzel bebeğim,
Kal desen, artık çok geç,
Kalamam artık istesen de,
Üzülme, sen yaşamayı seç,
Ben soğuk yatağımda ölsem de,

Yazılan her şiir,
Dudaklarını titretecek,
O içindeki tarifsiz dilek,
Yavaş yavaş sönecek,
Süzülürken yanaklarına,
Tuzlu gözyaşın,
Bir yıldız kayacak,
İzinde adın,
Sevdalar günle doğacak,
Toprağına gömülürken aşkım,
Eksilmeden sevdamı seveceğim.
Bir gün gelecek bebeğim,
Anlayacaksın.
Seni nasıl sevmişim.