Yediveren Güllerin Zikri

Ah şimdi saçıla ya kafiye kafiye
Mabedimin içi gel gör ki
Nar-ı köz misali

Keşkilerin zikrindeyim bu gece
Yediveren güllerin berzahında
Hasbelkader hayallerin içinde
Zeyrek kalbe bir kerecik daha yağdıracağım

Birer birer uzanacağım güneşin sanrısına
Anlatacağım her bir göçü
Zamirinde adımları alınmış
Unutulmaya yüz tutmuş
Derya dilimdeki ayıbı

Özlemler ah şu özlemler olmasa
Ebem misali yüreğimde anladın mı?
Olmuş bir kere tevazu
Bu defa ses etme!

Diyecekleri belli
'Gün ağarması
İlkbahar mıydı can ortası
Eteklerimde aşk, hayat, ölüm son
Tükendi

Sorma küsen mürekkebim
Hani laf anlatamaz olurum ya tutunurum
Yüreği m doğaç iki gök kuşağı
‘Böyle sevmek mi olur' deme ne olur!

Hâlbuki ruhum Zübeyir
Bir zambak kadar saf ve temiz
Duyarım bir kelebeğin sayıklayışını
Siluetine doyamadığım

Doldurmuş bir kere sıcaklığı tenime
Aşk varken devrik bir cümleye
Serpmiş kahkahayı bolca akislerine
Alabildiğine fırdöndüye

Yağmur yüklü dünyam
Göremiyorsun demi!
Bende tanımsız âlemin perdesi
Nefesime almış inadına jokeri
Söküp at içimden diyemiyorum
Git diyorum,
Gitmiyor inadına!


Anlayacağın
Feraye bin geceden kalmayım
Feda edilmişim sineye
Özde harcanmış, özlemde çıplak
Ki ıslanırken nice yıl dönümlerine
Sev hadi...

Çok fazla tadıyoruz
Çok fazla deniyoruz
Çok fazla farkına varıyoruz
Ya sonra?

Uyudum uyandım diyemiyoruz ki can ola
Korkarım kalacak alışsa yıllara