Yeminim Var

Açmadan kuruyan bir tomurcuk var gönlümde...
Dokunamadan hayatımdan geçip giden bahar çiçeği...
Sesini duyduğumda içimin huzurla dolduğu...
Sevgimin tek ve gerçek sahibi...

Hıçkırıklara boğulduğum uykusuz gecelerim var...
Ona yazdığım şiirlerle dolu odam
Ve bir resim gözlerinde kaybolduğum
Giden bendim , hüzünle ardımdan bakan ise '' O ''

Tarif gerekmiyor bu duygulara...
Sıradan bir aşk diye hatırla...
Acın hafifler mi bilmme ama...
Sen beni kaybettin imkansızım...

İmkansız olarak gördüğün bu aşk.
Neden ağlatıyor seni?
Sadece bittiğinde söylediğin,
'' Seni seviyorum ''cümlesi,
Bu aşkı kurtarabilir mi?

Ki ben ne kadar çok beklemiştim bu sözleri...
Sende sök kalbini , sakın arama beni...


Yeminim var artık...
Yaşayamadığın aşkına dönmeyeceğim...
Kuruyup düşsemde yataklara,
Sana aşkım demeyeceim...

Kin bağlamaz benim yüreğim.
Seni sevsemde '' seni seviyorum'' demeyeceğim...

El olup git artık git benden.
Haykrdığın aşkın uzak olsun sevgimden...
Çocuk misali kırdığın kalbimden,
Sevginide alıp git benden...

Ama dur!!!
Gitme...

Bilmiyorummmm...

Gitme diyebilmeyi çok isterdim...
ve
Gözlerine dalıp sıcacık yüreğinde uyumayı...
Bir çocuk gibi , saçımı okşamanı çok istedim...

Şimdi yeminim var...
Artık git benden...
Uzak dur sevgimden...
Sana dönmeyeceğim...