Yeriyorsun Yar Beni

İki kere düşünüp bir kez konuşmalısın
Yerli yersiz sözlerle kırıyorsun yar beni
Tebessümü takınıp dostca yanaşmalısın
Belki ta can evimden vuruyorsun yâr beni.

Gelmiyor hiç baharın bitmiyor ki kışların
Sanki yere değecek o kapkara kaşların
Değirmen taşı gibi gıcırdıyor dişlerin
Yüzene baktığımda geriyorsun yâr beni

Yemin mi ettin böyle yakmak için özümü
Dinlesen ölür müsün iki kelam sözümü
Görmek istemiyorsan söyle bana yüzümü
Bakışların manidar yeriyorsun yâr beni

Daha dün gözlerime sevgi ile bakarken
Dizlerime baş koyup kucağımda yatarken
Bırakma beni deyip ellerimi tutarken
Bu gün yabancı gibi görüyorsun yâr beni

Kör kandiller gibiyim titriyor artık serim
Yoruldum ben bu aşkta soluyor nazlı derim
Lambanın isi kadar yok mu yürekte yerim
Yerde kara toprağa seriyorsun yâr beni

Sol yanda ki yarama tuzumu basan sensin
Ben ah edip inlerken korkakça susan sensin
Bükülen şu boynuma fermanı asan sensiz
Elinle Azrail'e veriyorsun yâr beni