Yetim Sevdam

Ölüngen dürtülere soyunuk dudaklarımdı sana kalan
Büklüm kuytularında öpüşlerine emanet ettiğim
Koca ayıpları zulalayıp utanmazlığa
Sereserpe uzanmak vardı ağzında kalan sözlerinin
Ay batarken gözlerinde bulut olurdu düşüncelerim
Ve payı biçilmez karanlığında
Çırılçıplak olurdum yürek mahzenlerinde
Yıllanmaya bırakılırdım sertlik derecesine vurulmak için
İçme noktasında kırmızı ve ya beyaz şarap yalnızlığının

Sen sonsuz bir yalnızlığı reva görürken bana
Avucunda saklardın kişiliksiz çırpınışlarımı
İçimde yetim bir sevda biriktiriyorum sen yaşarken
Yasına ne karalıklara büründürdüm kumaşları bir bilsen
Matem havasında söylemlerim her düğün benden göçer
Bayram sevinçlerimi koydum tavan arasına
Suskulara emanet ettim

Diz sıyrıklarına bırakmak vardı oysa çocuk sevdalarımı
Bu kadar tez büyütmeden masum öpüşlerde kalmalıydı
Dürtülerden ırak
Alıp koynuna en sevap yanlarını
Günahları ötelemelerde bırakmalıdık

Her söz sana çıkar işte
Dolanır ben istemesemde dilime
Mısra olur, söylem olur koşar ardıma
Sen payını biç neresindesin benliğimin
Nasılsa ben bilirim
Ben sende atıl köşelerindeyim senin
Emanet dükkanında rafına bırakılmışım küf süreğeninin