Yetim Zamanlarım
Geceleri
Boş duvarlara çarpan
Yüreğimdeki acıları
Bölerken senlere
Bir bir kurşunladığım
Hasretin
Kırılan aynalardan
Dökülür avuçlarıma
Ve
Her biri
Tek tek saplanırken
Buz yanlarıma
Getirmez olur
Rüzgâr kokunu
Odama
Güz rengine bulanırken
Umutlarım
Sensizliği fısıldayan
Siyah karanlıklara
Sarıp sarmalarken
İzlerini
Koyarken
Gözlerinin duruluğuna
İçimdeki baharın
Islak buselerini
Nafile
Yine de
Zamanlarım kurtulamaz
Yetim kalmaktan
Sevgili
evet gerçekten rüzgar o beklenen kokuyu getırmıyor çok bekledim ama o koku bir turlu gelmedi naile hanım saygılarımla
Geceleri Boş duvarlara çarpan Yüreğimdeki acıları Bölerken senlere Bir bir kurşunladığım Hasretin Kırılan aynalardan Dökülür avuçlarıma 😙😙😙😙😙😙😙😙😙😙
Merhabalar ablacığım... Gönlünüze sağlık şiiriniz çok güzel olmuş.... Kutluyorum... Selamlarımı gönderiyorum.
Yine de Zamanlarım kurtulamaz Yetim kalmaktan Sevgili
hem yetim hem de yetimliğini yüzüne vuran rüzgarlardan kurtulmaz ruhum ve dönüp durduğum meçhul anılarda yaşarım...
çok güzel bir şiir naile hocam..tebrikler..🙂
Ben şiirinizi gayet başarılı buldum. Anlaşılabilir ve de okuyanda iz bırakan mısralar.İmgeleri de şiirinizde etkileyeci bir şekilde kullanmışsınız. En içten tebriklerimi iletiYORUM.👍👍👍👍