Yıkılma Bana Yüreğim
Babam.
Ne yana baksam
Saklı durur yaram
Göz bebeklerimde
Bembeyaz bir gülüşe bulanır yüzüm
ellerin yanaklarıma her değdiğinde
ellerin ki
dört mevsimi bahar tadında
yaşadım gölgesinde...
Ne zaman
Yüzündeki herhangi bir çizgide
Yürüyüşe çıksam
Aynı yere varır yolum
Sensiz sonuçsuzum
Sonsuzum
Soluksuzum
Uyu
Uyu da büyüt
İçimdeki naçar çocuğu
Uyu
Kirpiklerin titresin
Eserken yüzüne
Yüreğimin soluğu
Uyu
Sıcacık bir kucak olsun sana
Bu sessiz kuyu...
....
İçimde merdivenler var baba
Sürekli anılar iniyor
Anılar çıkıyor
Bir koşturmaca ki sorma
Yakalayamıyorum hiç birini
Sanki hiçbiri
Beni tanımıyor
Oysa bu ev, bu bahçe
Bu arasıra yağan nihavent yağmur
Daha dün
İkimize gülmüştü gözleri şu gülün
Rüzgar ikimize değmişti
İkimiz ağlamıştık sonra
Sonra bu tahta masanın başında
Şiirler içmiştik kana kana
Şükretmiştik yaşadığımıza
ölüm
Adı sanı saklı içimizde
Gününü bekliyormuş sinsice
Bilemezdin,
Sahi yoksa bilmiş miydin?
Ki,
Kirpiklerin aniden düştüğünde
Çatlamıştı bakışların artık
Hüzün sızdırıyordu gözlerin
Hayat bu muymuş baba
Bu kadar mıymış?
Daha dokunamadığım kelimeler var oysa
Sustuğum herşey
Doğru değildi sana
Zaman ne çoktu
Ellerim ne zaman büyüdü
Hayallerim nerde düştü
Zaman nasıl da savruldu baba...
Kalan kim
Giden ben miyim?
Öldüm sanmıştım yoksa
Ruhu toprakta
İsimsiz bir cisim miyim?
İyi şeyler düşün
Dediğini duyar gibiyim
İnanır mısın şimdi
Desem ki,
iyiyim
...
Her yanım çukur çukur
Her kim bir adım atsa
Düşer içime , boğulur
Her kim boşluğuma bassa
Uçurum olur yolu
Çakılır babasızlığıma...
Zaman,
Bir kısır döngü , bir devinim
Her an,
Bir öncekinden sorumlu
Bir sonrakine zemin.
Her an,
Bir devir teslim...
Yarınların eşiğinde bugünler tedirgin
Sen hayat yorgunu
Ben ölüm yorgunu
Adımlarıma büyük gelse de
Ayak izlerin
Aslında aynı yolun yolcusuyuz ikimiz de
Aynı kaderin...
Özlemden ölen var mıdır?
Hiç duymadım ama
Korkarım ki beni
Ölü bulacaklar
Bir gece yarısında
uyurken
Senli bir hatıranın
Sensiz kollarında
.....
bırakma beni
körpe ayrılıkların köhne evi
yıkılma bana yüreğim
ki yetim yunuslar sığınak edinsin
yosun tutmuş gamzelerimi
bırakma beni...
Bu ödülü fazlasıyla haketmiş.Beğeniyle zevkle okudum. Kutluyorum Elif Hanım. Selam sevgiler.
Yüzünde ki çizgi hayat yolu çok güzel bir kurgu etkileyen dizeler eline sağlık kutluyorum!!
"Özlemden ölen var mıdır? Hiç duymadım ama Korkarım ki beni Ölü bulacaklar Bir gece yarısında uyurken Senli bir hatıranın Sensiz kollarında"
Özlem öldürmesede ölüm acısı yaşatacak kadar büyük olabiliyor tekrar tekrar..
Bu özlemi iyi bilirim Sevgili Elif..
Yarınların eşiğinde bugünler tedirgin Sen hayat yorgunu Ben ölüm yorgunu Adımlarıma büyük gelse de Ayak izlerin Aslında aynı yolun yolcusuyuz ikimiz de Aynı kaderin...
..............................................................👍👍👍
bütünüyle çok çok güzel bir şiir , kutluyor ve sabırlar diliyorum seni okumak hep keyif veriyor , sevgilerimle ...
Elif kardeşim duygular tavan yapmış..
muhteşem şiirini tebrık edıyorum..
sevgıler