Yine Beceremedim Veda Etmeyi
Hadi sağlığına koca İstanbul
Sende geçen yıllarım
Mezesiydi soframızın
Bitti nihayet.
Sen içmeden de güzelsin
Yine de al bir kaç yudum
Pazarlık bitmedi ama
Yine de sen borçlusun.
Irgalanıp duruyorsun gönlümde
Haliçte kayıklar gibi
Sevmiştim seni.
İkimizin de gelmedi ne yapsak
İki yakası bir araya
Sen beni suçladın ben martıları
Hesap yarım kaldı ama
Sen daha çok suçlusun.
Ah şu yağmalanmış güzelliğin olmasa
Oturmazdım sofrana
Ayıp olmasın diye
Rakının kokusuna
Sana zehrim demiyorum
Şehrimsin yine.
Törpülenip duruyorsun gönlümde
Kirimi ayıklar gibi
Sevmiştim seni.
Çengelköy'de sabah çayın olmasa
Kanlıca'da ay ışığın
Şu yüreğim olmasa
Ah bu kadar aşığın
Ben bu türkü bitmeden
Kalkmazdım bu sofradan.
Hadi sağlığına koca İstanbul
Martılardan turna yalanı bitti
Batır çatalını şu son günüme
Bilirsin beceremem veda etmeyi
Şu son kadehimde ağlatma beni.
Hırpalanıp duruyorsun gönlümde
Geçmişi sayıklar gibi
Sevmiştim seni...
Teşekkür ederim güzel sözlerinize ve takdirlerinize.
Şiiri yazmak kadar güzel şiir dostu yüreklerle paylaşmak. Şiir ve sevgi eksik olmasın ömrünüzden...
istanbul gibi bir şehire de
böylesi güzel bir şiirle veda edilir.
kutluyorum...
günün şairini kutlarım..
ekleyeyim yoksa dert olur içime, sevmem istanbulu, sevenlere feda olsun...
saf alkol gibi çok sert, ama çarpmıyor boğma rakı misali kalkmadan (okumadan). bir dikişte içtim vedanı şair kardeşim. mezesi az, suyu az ne içtiğimi anladım. ben anladıysam ve türkülendiysem şiirdir işte bu( bencelerdeyim). vedana yürek kaldırıyorum. saygılar ...