Yirmi Yedisiydi Eylülün!

Yağmurlu bir sabah yine,
Bulutlar ağlıyor Eylülün gidişine...
Sözünde durmadın,
Ardından demeyeceğim güle güle...

Üç sene önce bugün,
Yirmi yedisiydi Eylül'ün!
Solduğu gündü gülümün,
Hoşça kalın olmuştu ölümüm...

Sen giderken usulca,
Eylül fısıldamıştı kulağıma
Gelecek yine,
Yeter artık ağlama...

Nice Eylüller geldi geçti...
Benim yürek sancım hiç dinmedi,
Malum O' ?İLK?ti!
Aşkım sensizliği bile terk etmedi!

Eylülde durmadı sözünde,
Getirmedi seni yirmi yedisinde...
Üç yüz altmış beş gün yine,
Beklemek var seni delice...

Giderken sevdiceğim...
Ardın sıra hoşça kal demesem de
Sen hep mutlu ol hep gül...

Yolun açık olsun Eylül!