Yirmiydi Henüz Yaşın

Düşlerim başka umutlarındı aslında
sırtıma astığım engellerim vardı irkilen
çocuksu bir korku içindeydi emeklerim
ya boşa çıkarsa diye büyüttüğüm sevgim





biliyordun değilmi bir gün döneceğimi
dudaklarından dökülen kelimelerinin ağırlığı
bak tekrar getirdi geri sana beni
git deme bana birdaha gidersem dönmem
gel demeseydinde gelmezdim zaten





unutamadım bitiremedim bir türlü seni
her uykuya dalışımda her uyanışımda
yirmi dört saatin yirmi dört saati sen aklımda
git demeseydinde zaten gitmezdimki






kalbin ağırmaya başladı seninde değilmi
boşa geçirdiğimiz şukadar ayrı zamanın üzerine
bu ani gelişime dayanamadı değilmi
hele gelirken birde beni görecektin
allahım dedim bana bu fırsatı ver
verki öleceksemde oracıkta öylece öleyim
kollarında olmayı okadar çok özledimki






zincirlere benzettim hep sakladığım kalbimi
senden başka kimseye açmadım açamadım
ne çilingirler göz yaşlarını silah olarak kullandı
senin bir anlık olmadığını ben hep biliyordum zaten
bu yüzdendi git dediğinde gittiğim saygı
gelmeyide bildim ya bu yüzden çünki bende aynıydım
sende biliyordun ya benim bir anlık olmadığımı







şu gözlerimede bir hakim olabilsem
bir sefer olsun dökülmese ya yaşlarım
dedim ya sahte silahlardan değil tadı tuzlu
bu ilmik ilmik dökülen süzülen yaşların





okadar çok istiyordumki sana gelmeyi anlatamam
duvalarımda en çok seni istedim allahtan
beni sana getimesini bir sebeb istedim işte
senin sevginin gücünden yoruldu yüreğim






düştü kollarım sonunda sağa sola aykırı
gözlerimde başladı birazcık görme kaybı
kulaklarımda da var elbet biraz duyma kaybı
saçlarım ya bu güzel saçlarımdaki ela hani
okşarken okşamaya kıyamadığın







mektubun cevabı gelmeye başladı yavaş yavaş
sensiz hiç bir tat almadığım bu dünyanın
yeşeren bir çiçeği bile sensiz sevemedim
okşayamadım sensizliğin yetim bıraktığı seni
yokluğunda dünyaya hep kör baktım
oysaki ne gözlerim vardı senin gülüşlerinde
koccaman ormana benzerdin ya sen
ben dallarında cıvıl cıvıl dolaşırdım
şimdi bu çamlık neden neden hertaraf mermer
her mermerde neden bukadar çok yazı
neden bu yazılarda senin ismin var sevgili
kayıp giden ellerini tutamadığım içinmi
yoksa çokmu geç kaldın sen bana gel demeye
halbuki çok gençtik yirmiydi henüz yaşın



Habib Göktuna

NOT:
Değerli büyüklerim küçüklerim arkadaşlarım kardeşlerim
ben sadece şimdiye kadar yaşadıklarımı yazdım
yazdığım şiirlerde herzaman dürüst oldum neyse onu paylaştım
yaşadığım sevgiye her zaman sahip çıktım çıkacağımda
bilinmesini isterimki bu dünya geçicilikler içinde de olsa
geçen şeylerin güzellikler doğruluklar olduğuna eminim
yalan şeytanın işi derim bizle asla olmasın
seven insanlar hiç bir zaman sevdiğinden ayrılmasın



kaybetmek demek ayrılmak değildir
ayrılmak demek unutmaktır
ben unutmadım
sevgiler saygılar