Yitik Coğrafyam " Nil "

Bahçelerinden geçtim..
Nil ;
Gölgelerim tarafımdan yakalandım.
Ürkek sesimin,
Çağlayan ırmaklarında
Ezdiğim gülfidanların
İntaharlar kuşandım .
Bir sana , bir sana hasret kaldım.

Bilmediğim bir ülke,
Bilmediğim bir bahçe,
Güllerin renkleri ne kadar farklı.
Burada kırmızı aşka yakın değil,
Beyaz'ın aşkı Zühre 'de kalmış.
Mevsimler farklı,
Zamanlar farklı,
Çiçekler farklı,
Denizler farklı,
Ben farklıyım,
Gözlerim farklı,
Bir sen , Bir sen Aynı...

Nil;
Farklı coğrafyam.
Ortasında duran hayali kız kulesi,
Deniz fenerlerinin gün ışığının,
Ellerinden tutması.
Muzip dalgaların sevdaya yanaştığı kıyın.
Ne çok seviyordum seninle oynamayı,
Ellerimden tutmanı.
Bana efsanevi aşkları anlatmanı.
Masallarda kaybettiğim kendimi,
Sende bulmayı.
Saklambaç kuşanmış esrarengiz gözlerinin
Maviliğinde,
Sakladığım sandıklarım...

Kaybolduğum patika yollarında,
Senin şehrini aramak.
Senin çocuklarının kirlenmemiş gözlerindeki,
Anlamsızlığı seyretmek.
Sarılmak bir çocuğa kaderinden
Bir esmer ekmeğin en çıtır tarafından,
Sevgi kırıntıları ekmek..

Nil ;
Yitik hücrelerinde kaybettiğim benliğimi.
Çizgileri beyaz annelerin sütten kesilmiş ,
Çocukları.
Sende solan mevsimler.
Bir ressamın sende biriktirdiği renkleri,
Mavinin siyaha kaçtığı,
Güneşle oyun oynayan senin çocukların.
Yanıklarından utanıp,
Siyahın matemliğini üstüne yama yapan
Senin çocukların / Nil...


Zaman demiştim ya,
Zaman.
Tükendi.
Ellerinden tuttuğun çocuklar,
Elma ağacında yırtılan gömleklerinde gömüldüler.
Sana adak adayan aşıklar,
Toprağın sıcaklığına merhaba diyorlar.
Senin çiceklerine , Senin gökyüzüne hasret ...
Kaygısız mevsimlere , Solmayan yarınlara ,
Hasret...

Nil;
Ellerimden tut .
Bahçelerinden geçelim.
Yarım kalan gecelerden geçelim.
Yarım kalan aşklardan,
Yarım kalan umutlardan geçelim...

Nil dedim;
Sen,
Şehrin yalnızlığında,
Benliğine " sus " Dedin...