Yitik Mecnunum Çöllerde

Yitik bir mecnunum çöllerde
Kırk deveyi güddüm de
Bir gönlümü güdemedim diye
Bağladılar mezar taşına

Attılar köşe başına
Çektiğim surlar yıkıldı niye
Aşkın ortasına düştüm diye
Bu zülüm niye

Kırk katarla yürürüm
İz bilmez yol bilmez bir kulum
Menzilim uzak, çölde susuzum
Attılar beni yusufun kuyusuna

Gönül itikafta çıkmaz dışarı
Bir kelam söylesem keserler başımı
Açınca avuçlarımı, gül yağar bilmezler niye
Katlime ferman yazmışlar asın diye

Düştüm ipek yoluna
Bakıpta güldüler halıma
Kırk katar yük çektim de
Akıl ipini çekmedim diye
Niye keserler başımı niye

Bakmayın ne taşıdığıma
Deliye ne verirseniz koyar baş ucuna
Ben keserim göbek bağını cihanı devletten
Sarın benim yüklümü yolum hak yoluna