Yokluğun İçimde Çocuk
varlığında
'koş' diyorum içimdeki çocuğa
durma!..
topla çiçekleri, çayırlarım yok ama
yeter dağımda yaban güller...
sende kalsın istersen
tak saçlarına...
tokluğunda
'gül' diyorum içimdeki çocuğa
kendini tutma!..
söyle türkülerini, sesim yok ama
al oyalı yazmamı!..
sende kalsın istersen
dola boynuna...
açlığında
'ye' diyorum içimdeki çocuğa
acıkma!...
aç avuçlarını, ekmeğim yok ama
doldur içine sevdamı!..
sende kalsın istersen
ekmek yap katığına...
yokluğunda
'sus' diyorum içimdeki çocuğa
ağlama!..
sil gözlerini, mendilim yok ama
tut elimin tersini!..
sende kalsın istersen
sakla koynuna...
Hepimizin içinde bir çocuk yok mudur şairem? O çocuklar hep var olmalı ki hayata katlanabilelim, sillelerine birlikte ağlayıp lütuflarına birlikte sevinelim...
Tebriklerimle,
Güzeldi ve öz. Tebrik ediyorum.
İçindeki çocuğu kaybetmemeni dilerim sevgili Tayyibe evet bende özledim şiirlerini mola bitmiştir umarım.
nihayet..
özlettiniz..
çok güzel yüreğinize sağlık harika bir şiirdi kucak dolusu sevgiler 👍