Yokluğunun Keskinliği

Yüreğim ağır yaralı
Mevsim bahar
Her yerde kokun var
Yürek nar aleviyle har
Sensizlikle başım tarumar!



Bedenim ve yüreğim çok üşüdü
Seni beklerken!
Her adımda sana yaklaştığımın
Bilincindeyken!
Koştum durmaksızın sana doğru
Yönüm sen,
Sözüm sen,
Özüm sen..




Satır satır yaz yeni baştan
Sayfalar senin!
Kimsenin hüküm sürmediği yürekte
Beyaz ve temizce bak yerin!





Ne diyeyim daha nasıl çağırayım ki seni
Hangi duada anılmıyor sanırsın ismin
Yokluğun bıçak kadar keskin!





...Medetden yürek dökümleri..

Mayıs * 2010