Yoklukta Kaybettim Şairliğimi
Penceremde incir ağacının kolları
anlatır bana dünyanın türlü hikayelerini
taştan bizim yokuşun merdivenleri
götürür beni ruhumun kuytu derinliklerine
ahşap iki katlı evimin
içindeki tüm yaşanmışlıklar ve hayallerim
incir ağacımın gölgesinde
sandalyede sallanıyor hatıralarım
meltem estikçe dokunur yüreğime
havada deniz kokusu
sarar beni hep yine
sokak kapımın gıcırtısı
rüzgar içeri birini mi aldın
diken diken oldu ruhum
incir ağacının gölgesinde
şairliğim tutu yine
köşe başında yıkık dökük bir bakkal
her gün ekmek parasını sayar
yüzünde yokluğun sancısı
kare taştan yollar, buz kesiği
içine hapsetmiş yüreğimi
her adım beni götürür o sona
köşedeki ecelim mi yoksa
iki yolu bağlayan
gölge evimden
kuş uçmaz kervan geçmez
yokluk yoksulluk ve ben
bu yokluk kanımı zehirliyor
şairliğimin; sırtından vurup
kalemimi astım ayın şavkında
uzanan incir ağacının kollarına
ben ben şairliğimi katlettim
benden geriye kalan sadece hayalet bir ev
iki yolu bağlayan gölge evimden kuş uçmaz kervan geçmez yokluk yoksulluk ve ben bu yokluk kanımı zehirliyor
şairliğimin; sırtından vurup kalemimi astım ayın şavkında uzanan incir ağacının kollarına
ben ben şairliğimi katlettim benden geriye kalan sadece hayalet bir ev
Siirinde son bölüm cok hosuma gitti... Ablacım siirlerinde son noktayı koymayı cok iyi biliyorsun. Yüregine emegine saglk...
emeğine sağlık çok güzel beğenerek okudum.saygılarımla.
beğendim bu anlatım tarzını tülay, samimi ve yalın👍👍👍👍👍
iki yolu bağlayan gölge evimden kuş uçmaz kervan geçmez yokluk yoksulluk ve ben incir ağacım ve ben bu yokluk kanımı zehirler şairliğimin sırtından vurup kalemimi astım ayın şavkında uzanan incir ağacının kollarına
şairlik s,ze yakışıyor
tebriklerimle
👍👍👍👍👍👍👍
incir ağacının gölgesinde şairliğim tutu yine
köşe başında yıkık dökük bir bakkal hergün ekmek parısını sayar yüzünde yokluğun sancısı
ama mutlu ve huzurlu
kare taştan yollar, buz kesiği içine hapsetmiş yüreğimi
Çok güzel ve manidar dı, Tebrikler, Tülay Hanım,nicelerine.