Yokoluşun Hiçliğinde Kaybolmadan

bir aynaya, bir içime baktım
bir seni gördüm, bir kendimi

bitmeyen bir fırtına uğuldardı göğsümde
kendini kayalara çarpan denizdi gözlerim
susan bir Tanrı, döner arkasını
buruşturup attığım takvimleri okurdu
şarkılar giyinip hüzzam urbasını
kendi akşamlarını yaşardı
dökülen notaları ben toplardım

/soylu acılarım var benim/

düşler aynı, hüzünler aynı
yollar aynı, aynı savaşlar
yokoluşun hiçliğinde kaybolmadan
deli bir poyraz beni sana savurmalı

göğsümü dinledim, tükenmedim dedi
gözlerimle konuştum
biz iki aşk damlasıyız
boşluğa akamayız, dediler

bir aynaya, bir içime baktım
bir seni gördüm, bir kendimi

/gözlerimde sen, selam sana/

gözler aynı, sevmeler aynı
bulutlar aynı, aynı yağmurlar
yokoluşun hiçliğinde kaybolmadan
bebeklerine gelip yerleşmeli

ey, alnımdaki derin çizgi hayat
şimdi benim zamanım!

susturulmuş bir ruhtum
bir şehrin kalıntılarında
yalınayak koşturuldum
sen, sevmenin yeni kenti
içimdeki en sıcak özlem
tüm savaşlar şu an için kazanılmış

yokoluşun hiçliğinde kaybolmadan
şimdi bir güneşi avuçlamalı..







Bütün gönül dostlarına mutlu yıllar...