Yol Ne Tez Bitti

Dünya bir penceredir herkes bir yerden bakar
Sislidir kimi zaman seçemezsin uzağı
Kar düşer de arada, kor olur,yürek yakar
Boş durmaz kör feleğin hazırdır hep tuzağı

Çocuklukta her derdi tebessümle yaşarsın
Okursun yıllar yılı zor olanı aşarsın
El ekmek, yürek sevda tuttuğunda taşarsın
Giyersin ağustosta aşk yününden kazağı

Oğlum kızım diyerek taç edersin başına
Emeğini dökersin evladının peşine
Mutlu olsunlar diye iş katarsın işine
Gık demeden çekersin kırk kişilik kızağı

Ve bir gün aynalara ''Yol ne tez bitti'' dersin
Kırışmış bir yüz ile bedelini ödersin
Bir asude hayata usul usul gidersin
Meltem sanırsın artık aştığın bin sazağı

Gün gece yarışır da ömür su gibi geçer
Artık hasat zamanı kul ektiğini biçer
'GEL'' denende her canlı çağrılan yere göçer
Geri kalır,hayırla anılacak söz ağı