Yolculuk ....

Son

Renk körü gözler
Gecenin çöktüğünden bihaber ...
Üzerindeki siyah gecelik örtmüş hayallerini kadının
Altında saklanacak bir kuytu bulamamış gerçekler ...
Kumrular saçak altlarına gizlenmiş
Gecenin matemine eşlik ediyorlar
Ki ; bu gece
Süngü düşüren kadına
O'nun adına ağlamakta bütün zamanlar ...


Gidişat

Bu kez kırmızı güller aşk adına açmadı ,
Masum bir çiğ tanesi düşmedi gülün bahtına ,
Güller kederde ,
Güller gözyaşı ile yıkandı.



Sona Yolculuk


Bir kenara savrulmuş duvak ,
Teslimiyetten uzak ...
Hoyrat eller dağlarken bedenini ,
Düne bıraktı kadın, hayallerini.
Çeyiz sandığının içinde ,
Oyalı bir mendilde
Sakladı sevdiğini...

Geceliği siyahtı ,
Beline dolanan kırmızı kurdelenin hakkını
Bir kan damlası ile ödedi .
Tek bir yıldızı yoktu gecenin
Kıymeti yoktu kadının ...
Yüreği yoktu ,
Eti vardı
Bedeni vardı
Neyi varsa onu verdi...
Kumrular sustu ...


Sonun Başlangıcı

Oysa yüreciği vardı
Arka sokakta bir sevdiği ...
Çeyiz sandığında
Sevdiğine işlediği oyalı bir mendil ,
Hayalinde beyaz bir duvak ,
Yıldızlı bir gecede ,
Aşk'ın dudaklarında eriyip
Beyaz geceliğinden sıyırıp bakire bedenini
Ruhunu teslim etmek vardı...


Netice


Olmadı ...