Yolcusu Aşk

geldi
çocuk oldun
geride bırakıp saçları kazınmış rapunzeli
o gözlerdeki masala daldın

arkanda yitirilmiş öykülerin toz bulutu
sararmış takvim yapraklarına bırakılan
bir yaşam sanrı
bir yaşam yanılgı

içinde korkak bir kadın durmadan konuştu
''bir zamanlar yine gitmiştin
öylesine deli öylesine gözlerin ayışığı
bir bir not aldım hayalkırıklıklarını
zilzurna cinnet uçurumunda salınan adımlarını
gitme! taşlaşmasın memelerin''

kirli bir sisle cebelleşene aldırmadın
cennetin göğsünü taşıyorsun sen
neyden korkmaz semazen


şimdi bir kadın çölünden yeni bir vahaya gidiyorsun
yol boyu keder
yol boyu yanılgı
uğuldayan sularda yıkayıp yüzünü
seni kısırlaştıran duvarlardan kazıyıp ruhunu
kırık gülümsemelerle soyundun eskilerinden

şimdi hiç bir şey bilmiyorsun
iki ateş böceği gözün öğreteceği çoğalmaya yolculuğun