Yordular Şu Gönlümü

İçimde yanan ateş sönmüyor sönemiyor
Kader bir yöne düştü dönmüyor dönemiyor
Yüreğim şu feleği yenmiyor yenemiyor
Çıkmazlar içindeyim böyle yaşıyorum ben

Yordular şu gönlümü sevmiyor sevemiyor
Küstürdüler kalbimi övmüyor övemiyor
Dilim küfre mühürlü sövmüyor sövemiyor
Dertler sırtımda kambur böyle taşıyorum ben

Bir dost aradım durdum gelmiyor gelemiyor
Benden bile kederli gülmüyor gülemiyor
Hayat tecrübesi yok bilmiyor bilemiyor
Yeni bir dost peşinden böyle koşuyorum ben

Felek bana bir kapı açmıyor açamıyor
Felek ağına düşen kaçmıyor kaçamıyor
Bülbülün kanadı yok uçmuyor uçamıyor
Olanlar karşısında böyle şaşıyorum ben