Yorgun Gözlerim

Gecenin karanlığına gözümü yumsam,
Yarınların aydınlığını görmem diye
Açmaya korkarım
Kara, kapkara yağmur bulutları kuşatmış düşleri,
Karabasanlara dönmüşler,
Zamanı kaybetmiş güneş ,
Dünde kalmış ışıkları,
Aydınlatmaz olmuş yürekleri...

Gözümü yumsam
Açıp bakacak cesaretim olmaz yarına,
Şimdi geleceğe uzanan yolları bildik tanıdık suretlerle donatacak
Diyarı aşk düşüne uyuduğumdur hayat
Bugün ve yarın hep aynı mı olacak?
En koyu duygularla haykırıyorum avazım çıktığınca
Duyulmuyor sesim..

Gecenin karanlığına gözümü yumsam,
İhanetleri ve acıları
Yaşanmamış gibi açar mıyım yarınlara?
Mutlu günleri hatırlayarak iç çeker miyim?
Yoksa yine yağmur
Kan akıtır mı yüreğimi kavuran damlalarıyla..

Gecenin karanlığına gözümü yumsam,
İmkanı yok dönmez artık o beklenen
Aşıkların dilindeki şarkılar terki diyar etmiş
Perde perde hasret inmiş geceme
Katmerleniyor içimdeki acılar..
Gece çağırıyor
Yorgunluğunla yumuyorum gözlerimi..

Gitmek;
Kafdağı ardına düşlerde boşlukta süzüle süzüle,
Bulmaya çalışsam dünlerim gibi geçmiş yılları,
Saçımda beyaz riyalar,
Yorgun gözyaşlarım,
Zaman geceye takılı kalır mı yâr?