Yorgun Sabahlar

Bir sabahtı,
Çok eskilerde kalan.
Yıllar geçti,
Bir bir değişti sabahlar,
Sabahlar yorgun olmaya başladı,
Gizli gizli vurmaya başladı sabahlar.
O ilk sabahta gördüklerim,
Ondan kalan anılarım.

Ahhh, ahhh.
Saçlarını okşayan rüzgarın,
Bana getirdiği kokunu özledim.
Denizin yosun kokusu,
Biçilen çimen kokusu,
Dağlarımdan gelen kar kokusu,
Çamurlu akan suyun kokusu,
Hiç biri, ama hiç biri,
Kokunu yenememişti.

Saçlarını okşayan rüzgarın,
Getirdiği kokunu özledim.
Çok özledim.

Geçti gitti sabahlar,
Bir o kadarda akşamlar yaşandı,
Sabahlar artık yorgun,
Akşamlar çıkacak mı acaba,
Sabaha.

Bir ömür bitiyor ama,
Saçlarını okşayan rüzgarın,
Bana getirdiği kokunu unutamadım.
Unutmak mümkün olmadı,
Tıpkı kavuşamamak gibi.

Karlar yağdı dağlarıma,
Çok çimenler kesildi yaylalarda,
Çamurlu sular hep yanımdaydı,
Yosun kokladım kıyılarda çooook.
Başka koku alamadım,
Sende olmadın hiç,
Çok sabahlar yorgun geçti,
Çok büyük bedel ödedim,
Rüzgarın getirdiği kokuna,
Sabahları yaşayamadım.
11.03.2007..İst.