Yorgun Sardunyalar

Durup dolaşıp seni yazmam
Hangi çözümsüz duygularımın
Karşılığı
Ki
Boşuna olmamalı
Ansızın bu düş yankısı
Ansızın bu ruh karışıklığı...

Ah canım!
Sanki lime lime doğruyor beni
Her bir anısı babamın...

Herkes bana içindeki kendini
Bırakıp kaçıyor mu ne ?
Ne iyi!
Beni sen al baba
Benden
Kurtar kendimi!..

Yine bu balkon,
Balkonda yoksul ışık
Ve yorgun sardunyalar.
Dilimin ucunda en sevdiğimiz şarkı
Söylemiyorum...
Soylesem kapıdan iceri girecek
O hüznü sevinçle barıstıran
O iyileştirici adam.

Canım...
Gözlerine bakarken kızımın
Bir de şu rüzgar çanını dinlerken
Nedenini bir türlu anlayamadığım
Bir yaşama sevinci geliyor içime
Kalkıp aynaya bakıyorum
O an
Neye benziyor diye bakıslarım
Karşımda sen!
O hüzünle sevinci barıştıran
O iyilestirici adam...

Dudağında henüz dogmamıs
Bir gülüşle
Çalınca kapımı bir umut
Sevmek diyorum canım
Yine de sevmek gerek
Gözlerini kaparken gün
Gözlerinden öpüyorum sevgiyle
Ellerinden tutuyorum
Avuçsuz kalmış her duanın..
Canım
Değilmi ki hala canlıyım
O halde bana
Her anını her an'ıma kuşatarak
Gülec bir gökyüzünün altinda
Sek sek oynayan hayaller
Çizmek düşer
Çocukluğumun eksik kalan sayfalarına...