Yorgun Şehrim

Kadıköy sessizliğe büründü.
İstiklal caddesi karanlık
Sarhoştu semtim, şehrim
Yalanlara bürünmüştü
Sevişmeler...

Gidiyorsun işte yalanlarla
Duyabiliyor musun şehrimin gürültüsünü
Ağlayan çocuk seslerini.

Kız kulesindeki yakamozu görebiliyor musun?
Yalanlarla kaybolurken
Gidiyorsun...

Sabah ezanları okunurken
Gözlerimden süzülen yaşları
Silebilir misin?

Boğulurken sensizlikte
Gelebilir misin?

Galata da bir kadeh donmuş,
Ellerler buz tutmuş ,
Deniz kırmızıya boyanmış,
Görebilir misin?

//Sen// giderken...

Üsküdar da fırtına,
Taksimde kasırga
İstanbul yorgun bu defa
Gitmelerden sonra...

Çıkarsız sevişmeler kaldı mı geride
Adımlar göz yaşıyla boğulmuş
Şehrimde...

Zindanda kaldı yürek
Aç kaldı susuz kaldı,
Yoruldu şehrim gitmelere...

Mehtap doğmuyor,
Çocuk gülmüyor,
Sensizlikle boğuluyor şehrim
Paramparça duygular savruluyor
Gölge yapan yalanlar
Çıkarsız aşklar kalmadı şehrimde
Bu defa yorgun kırgın İstanbul
Gitmelerden sonra...


İst. 15.03.2010