Yorgun Yürek

Gün sıyrıldı kızılın büyüsünden
Sessizce
Kapattı yıldızlar gözlerini
Sensizliğin çığlığı yol aldı
Tirşe rengi dalgaların kıvrımında.
Güneş topladı mızraklarını
Gizlendi bulutların ardına

Hançer hançer saplandı yalnızlığım
Yüklendi göz yaşlarımın acısını bulutlar
Ağladılar ,hıçkırıklarında hüzün.

Mehtabın huzur veren renginde
Gümüş bir yol geçmişim
Ve
Gözlerimde gümüş damlalar
Dizi dizi kendi sessizliğinde.

Gecenin serin nefesi
Islak bir ten gibi sarar ruhumu
Sensizliğinde dile gelir pişmanlıklar
Yakar içimi.

Yürek yangınımın alazı karışır
Denizin tuzuna
Tutuşur deniz .
Yedi başlı ejderha
yedi tepeden püskürtür alevlerini
Sabah alacası,tan ağartısında

Merhamet et
Göm nefretini
Tut çıkar küskünlüğün acı veren oklarını
Dayanmaz bu yorgun yürek yokluğuna
Bekler dönüşünü
Gözleri kapalı ,dudaklarında dua
DÖN ARTIK