Yorgundur Ruh

Yorgundur ruhun
Bitmek tükenmek bilmeyen sefanın sonunda
Şaşkındır
Hep yanında bildiğin umudun.

Kelimelerin acımasızdır artık
Esaretinden kurtulmanın rahatlığında
Umudunun şaşkınlığından yırtık
Sataşır pişmanlığı reddeden duygularına.

Duyguların sahipsizce sağa sola saçılır
Kimliksizdir artık kelimelerinde
Senden istediğini zevkle alır.

Yıllardır fark edemediğini sırıtır bedenin
Sarsılır acıyla
Sessiz bir inleme duyulmaz bile sağır kulaklarda
Duygularını yok etmiştir artık
Doyumsuz arsızlığın
Geçmişteki sallantılı saltanatın
Kendi rızanla
Satılır geleceğin sahipsizliğine yok pahasına.

Son bir gayretle
Son bir çığlık atarsın
İsyanlarının haklılığı kabul olsun diye
Bu sahiplenişe şaşırır duyguların.

Zaman..
Zaman duymaz sesini
Darbe yaptı sanır duygularına
Şerefine kaldırır kadehini
Duyguların
Düşünemediğin sona hazırken boyun eğmişliğinde
Bedenin duyar çığlığını
Birden canlanır.

Eksilen sadece yıllardır
Yaşadıkların
Zamana
Karşılıksız bağışlanır.