Yoruldum!

Yoruldum herşeyden sorumlu olup tek başıma yapmaktan
Yoruldum!
Sanki ben kerpetenle söktüm ümitlerimi tırnaklarımdan
Sanki ben girdap dehlizlere sürükledim hayallerimi
Siz koparmalı
ßen yine bıkmadan yorulmadan almalıyım dimi?
Yorulmuşluğumun önemi olmadan
Hiçbir değerim olmadan
ßen hep onarmalıyım!
Ama bir kere dahi siz vazgeçmemelisiniz kanatmadan!
Yoruldum herşeyi tamir etmeye çabalamadan
Yoruldum!
Sanki ben istedim tüm yağmur yüklü bulutları çarşaf gibi üzerime akıtmayı
Sanki ben istedim dört duvarı çeyiz yapmayı
Siz parçalamalı
Yorulmuşluğumun önemi olmadan
Hiçbir kıymetim olmadan
ßen hep toplamalıyım!
Ama bir kere dahi siz vazgeçmemelisiniz kanatmadan!
Yoruldum tebessümlerimin parkeler üzerinde dağılmasından
Yoruldum!
Sanki ben istedim sessiz çığlıklarımın ruhumdan çalınmasını
Sanki ben istedim kendimden dahi sakındığım yüreğimin deminin vasiyetlenmesini
Siz yakmalı liğme liğme yapmalı
ßen bıkmadan kırılmış parmaklarımla yine yeniden alıp bağrıma basmalı
Gözardılığa bırakılmışlığıma bakmadan
Umursanmayan soluğuma sığınmadan
Ama bir kere dahi siz vazgeçmemelisiniz kanatmadan!
Yoruldum yumruklarım içinde sığdırmaya çalıştığım sabrımı taşımaktan
Anlıyormusunuz?...
Yoruldum!
ßırakın artık beni...
ßırakın....