Yoruldum

Kıyımı reva gören canilerin fendinden
Vefayı silip geçen ihanetten yoruldum
Gurur sağanağıyla nasıl geçer kendinden
Yalandan medet uman zihniyetten yoruldum




Menfaat zinciriyle kenetlenen canlardan
Namusu töre sayıp akıtılan kanlardan
Nice masum çocuğun gömüldüğü anlardan
Beyinleri yıkayan cehaletten yoruldum




Zora düşünce ağlar bugünün insanları
Timsah gözyaşlarından oluşur lisanları
Merhamet gösterdikçe büyür ün ve şanları
Küçüğü büyük yapan adaletten yoruldum




Mayınlardan kaçarken mermilerle vuruldum
Bozuk bir saat gibi her gün hüzne kuruldum
İsyanım seldi önce, artık ben de duruldum
Huzura ödediğim kefaretten yoruldum




Sedasız kalışlarım şaşırttı ürkekleri
Cesaret buldu hemen taşlaşmış yürekleri
Karartmaktı dünyayı en büyük erekleri
Gösterdikçe değmeyen sadakatten yoruldum







Ekim / 2012





Ve ben yine yoruldum...