Yoruldum

Kaç dudakta bozulmadı ki tövbeler
Kaç geceyi piç ettik sahte sevişmelerde

Ah be İstanbul
Gülüşüne vurulduğum dilber
Ne çok aldın benden
İçimden akan nehirler
Sen de kurudu
Kimi sevsem sendin
Her aşk sen de son buldu
Kayıp gidiyor ömrüm ellerimden

Yedi tepesine isimler taktığım şehir
Yakamozun da ağladığım
Bir kadın da daha öldüm
Gözün aydın
Yak şimdi ışıklarını
Karşı kıyıdan sana bakacağım
Ve bir daha sana inat
Sarhoş olmayacağım

Poyraz esmeye başladı bak
Deniz topluyor eteklerini
Çok uzaktan bir gemi geçiyor
Birazdan bir limana sığınacak

Vazgeçtim artık
Her kadın da seni aramaktan
Aşkın peşin de koşmak yok artık
Yok artık şiir yazmak bir isme
Bir şehre
Sana
Yoruldum her seferin de
Yalnız kalmaktan

Bu akşam son olacak şiirlere sığınmam
Bu akşam son kez dökülecek kelimeler
Gitarın gölgesine dudaklarımdan
Hem de sarhoş olmadan
Ve son kez bir ses bekleyeceğim
Aydınlıktan