Yoruldum Azrail Az Dinlen
Başka bir kentin ışıkları
Hiç olmadığı kadar aydınlıktı sabaha karşı
Bir baba
En tatlı uykularında çocuklarının rüyalarına fısıldadı;
'ben öldüm'
Erhan 'babacığım 'dedi
Erkan 'babam'
İsmail 'babacık'
Üç yaşındaki Tuğba'cık
Üç hecede
Ba... ba..ba.
Sus ölüm sus
Bana konuşma!
Beş kuruşluk borcu vardı bu dünyada
Talihsizdi
Öde
Öde
Bitiremedi
Para dediler verdi
Mal dediler verdi
Yetiremedi
Can dediler
Verdi.
Yetti mi Azrail
Söyle
Yetti mi?
Her ölüm beklenmedik gelirmiş insana
Son nefes alındığında.
Beklemiyorduk ki..
Yorulmadın mı Azrail ?
Ben yoruldum
Dinlen
Az dinlen.
Bir yaş küçüğümdü
O bir yaşlık farkı
Abla kelimeleriyle büyüttü
Elimi öpmeye çalışırdı her gördüğünde
'Ablamsın' derdi
Şakacıktan yanağına tokadımı yedikçe
'gül açtı' der
Gülümserdi.
Tuğba;
Ge.. ba.. ba.. sı.. ge.. ge.. diyor.
Kuzenim;
ERSOY AKKAYA genç yaşında veda etti hayata..
28-3-2010
Allah rahmet eylesin.
Bir süre daha aranızda olamayacağım arkadaşlar üstüste geliyor hep..
İyi bakın kendinize
Sevgilerimle.
gerçek mi şiir mi kardeşinizi mi kaybettiniz.....Nurhan hanım...şiir hüzündü...sevgiler