Yüreğimdeki Volkan!
Nicedir uykudaydı
Yüreğimdeki volkan
Fark ettim ki yıllardır
Oymuş içimi yakan
Korkarım, bir uyansa
İlk önce beni yakar
Sonra da seni bulup
Senin kalbine akar
Öyle bir ateş ki bu
Öyle yakıcı bir nâr
Düştü mü yüreklere
Sönmez, yanar da yanar
Ben yansaydım sadece
Katlanırdım o zaman
Lakin dayanamam ki
Zor gelir senin yanman.
Hiç kıyamam ben sana
Kıyamam üzülmene
Ağlama dayanamam
Alışmışken gülmene
Gecikmiş bir aşktı bu
Farzet ki bitti oyun
Alıştım ben şimdiden
Zor gelse de yokluğun
14/04/2009 - KONYA
Şiirime ilgi gösterip okuyan, beğenilerini belirten ve yorumlarıyla destek olan tüm gönül dostlarıma sonsuz teşekkürler.
En içten selam, sevgi ve saygılarımla...
yokluğa alışmak zordur be ahmet abi..sen başarmışsan ne mutlu sana, şiire gelirsek manili manidar tarzda,kaleminizden mana bularak yansımış dizelere.. zevk aldık okurken.. tebriklerimizle, arzular şelale..😙👍
Helal sana sevgili dostum, coşmuş yüreğin.
800 km ne ki.
Sevda bu, volkan gibi.
Tebrikler.
Çok zor ama alışmak valla zor olanı başarmışsınız...
Beğenerek okudum Çok güzeldi Ahmet bey Yüreğinize sağlık 👍👍👍
Hiç kıyamam ben sana Kıyamam üzülmene Ağlama dayanamam Alışmışken gülmene
Gecikmiş bir aşktı bu Farzet ki bitti oyun Alıştım ben şimdiden Zor gelse de yokluğun
Harika bir siir daha, tebriklerimi biraktim. 👍👍👍