Yüreğimi Yaktı
Öksüz yetim çocuklar, imrenerek bakarken,
Haram oldu yediğim, zevkini alamadım.
Yağmurların altında ,yıldırımlar çakarken,
Ben konforlu yuvamda, huzurlu olamadım.
Kimsesizdi yavrular ,ölmüştü anneleri,
Açıkta kalmışlardı, hiç yoktu haneleri,
İlgiye muhtaçtılar, tekti bahaneleri.
Bırakıp da onları,evimde kalamadım.
Bir tarafta lüks hayat, duyarsız insanımız,
Kimseyi düşünmeyiz, hiç yoktur ihsanımız.
Vermeyiz zerresini,olsa da imkanımız.
Nereden kazanırlar,bir türlü bulamadım
Hele bir bakın şöyle,dengesi bozuk dünya.
Fakirin sofrası boş, gönlünde güzel hülya.
Güvenme zenginliğe,bir anda olur rüya,
Bunları düşünmekten,uykuya dalamadım.
Parasıyla övünür, çevresini unutur.
Zevke sefaya dalar, kendini avutur.
Sevgi çiçeklerinin, her birini kurutur.
Böylesi insanlarla, asla dost olamadım.
Ülkü Ahıska 18.Mayıs.2010
Eğer her şey kimlik kağıdı ile mümkün olsa idi insan olmak ne kadar kolay olurdu. Oysa taşımamız gereken değerlerin yanında kimlik kartının fazlaca bir önemi olmadığı hep göz ardı edildi. Sizin dizeleriniz ise hep o değerlere vurgu yapmakta. Günümüzde yavaş yavaş unutulması ne acı. Çok keyifliydi okumak. Kutluyorum. Nicelerine...
Parıldayan tertemiz yüreğinizi kutlarım. Çocuklar masumdur herzaman. Mahzunlukları ise şartlarından kaynaklanmaktadır. Onların gelişiminde irsi özellikleri olabilir tabiki. Ama içinde bulundukları sosyal,ekonomik ve psikolojik ortamlarının etkisi çok. Çocuklarımız tahribata uğrayarak büyüyor ve o tahribatın sıkıntılarını çekerken başkaları da olumsuz olarak etkileniyor.Derim ki çocuk konusu çok büyük mesuliyet, bin kere eni konu düşünülmeli, sahiplenildiğinde de gerekli sorumluluklar bilinçli olarak yetine getirilebilmelidir. Saygılar sunarım.
Gören gözlerde varmis nihayetinde. Duyarli yürege tebriklerimle.😏
Çok güzeldi tebrik ediyorum.👍👍👍
duyarlı yürekten duyarlı şiir... güzeldi tebrikler👍👍👍👍