Yürek Yarası

sol yanımdan güvercinler uçurdum

bir selamın bile gelmez

zifiri karanlık hayalin gözlerimden silinmez

bu benmiyim diyorum kifayetsiz kalıyor cümleler



oysa ki ben senin gidişlerine

beyaz kefenler giydirmiştim

nereden bilebilirdim can çekişecek yüreğim

gözyaşımla yudumladım her çileli günümü



kalemimin ucundan dökmek ağır geliyor artık

yine ölüyorum yokluğunda

suspus olmuşum lal kesiği dillerim

yanardağ misali yanar özüm

ilk bahar meltemleri eserken sinemde ılık ılk

kara gecelerde isyan ettim tövbesi bozulmayan alınyazıma




ayağımda pranga sürgünlere göç ediyorum

biliyorum seni sevdiğimin yüzdebiri kadar sen sevmedinki beni


yangın yüreğimin külleri hayalinle savruluyor

dayanılmaz acılar içinde gecelerim kabuslara dönüşüyor

yastığımın kuytusunda dururken hala suretin

şiirlerim mısralarım sen kokuyor

vuslata gebe göz kapaklarım çözülmez bir bilmece gibisin

söylesene kahredip öldürmekmi niyetin

her yeni günden seni dilenirken başı dumanlı dağ oldum

gücüm kalmadı ruhum kırık dökük

sen diye haykırırken beş duyu ben böyle mahsun ben böyle boynu bükük

toplayabilirmisin kalbimin can kırıklıklarını bir araya

bıçak sırtı gecelerde acıların dehlizinde kimsesizler mezarlığına gömülüyor yalnızlıklarım

kalemim raksa durmuşken ak sayfalar üzerinde

sensiz gecelerde sessiz şiirlerin girdabına kapılıp gidiyorum

mısramda sen hecemde sen gündüzümde sen gecemde sen

seni bu kadar severken sensiz gecelerin koynunda neyin diyetini ödüyorum ben