Yürüyoru(m)z
yürüyoruz üçümüz...
yalnızlığım, cigaram,
bir de ben, benliğimden habersiz
kaldırımlar sessiz,
gecenin karanlığında,
yürüyoruz...
geriliyor düşüncelerim
ilerleyen zamana inat
sonra, sen geliyorsun aklıma
sen...önceleri sevdiğim
şimdilerde unuttuğum,
sen... hiçbir şeyim
sen... nefretim
sen... küfürlerim
yalanlarına sövüyorum sonra
her defasında affettiğim
yokluğunu yaşadıkça
garip bir rahatlık yüreğimde hissettiğim
yok olup gittin içimden
cigaramın dumanına saldım seni
ama var işte...
bişeyler var içimden gitmeyen,
göğsümde düğümlenen,
inciten, içimi titreten,
her düşündüğümde
göz pınarlarımı sildiren
acımadan katledilen
hayallerim...
adına oğlan olursa "Toprak"
kız olursa "Su" koyduğumuz
hayallerim...
işte sırf bundan sana olan nefretim
sen... hayallerimin katilisin
sen... sessiz kaldırımlarda
ahmak lığımı ıslatan
inceden bir yağmur altında yazılmış
küfürle karışık bir şiirsin...
Geceleri sağanak yağışa tutulmuş hayallerinden fırlayan küfürbaz şiir . .
Tebrik ederim şairi . .
saygımla . . .