Yüzün

Hüznüm değdi yüzünün sıcaklığına,
Yaşadığıma yemin ettim,
Ve bildim ki sen,
Hep geç gelendin.

Deniz tuzuydu dudağımın küskünlüğü,
Açık yaralara dokunurdum,
İliklerine kadar sızlardı gün.

Gelmeyecek bir dün'ün piç hevesiydim,
Durup durup tecavüzünü yaşardı umudum.

Bir morg kuytusunda unutulandım,
Moraran dudaklarım şahittir.
Bilirdim,
Döllenmeyecekti umutlarım yokluğunda,
Ve dil,
Dokunmayacaktı satırlarına.

Söyle!
Hangi zifiri gecenin koynuna yakışır gözlerim,
Dudaklarım hangi notası kırık şarkıyı söyler,
Saçlarım,
Hangi gecenin bacaklarına dolanır.

Durun!
Örtün üstümü,
Lâl kalsın umudum bana,
Gelmeyecek günün ışığı karanlığımdır,
Fakirliğidir çocukluğumun.

Sessiz bir kente yakışırdı adım,
Balkonuna sokulur,
Usulca yağardım dudağına.
Sen bilirdin oysa,
Bendim gelen,
Saçlarından süzülüp,
Dudaklarını doyuran.

Bilirdim,
En çok geceye yakışırdım ben.
Ve sen,
Bilirdin,
Bendim yüzünü geceyle örten.