Zalim Yalnızlık

Çakır dikenler gibi,yüreğime batıyor.
Sanki intikam alır benden zalim yalnızlık.
Beter ol,,dermiş gibi gözlerime bakıyor,
Bırakmıyor yakamı,tuttu yine yalnızlık.

Merhametten bihaber,insaf nedir bilmiyor..
Yüklediği dertlerin,arkası kesilmiyor.
Feriştah olsam bile,ona gücüm yetmiyor.
Kavradı bileğimi,büktü yine yalnızlık.

Ne bir mavi renk sürdü duvardaki resmime.
Ne de bir ahenk kattı dillerdeki ismime.
Bak yine darbe vurdu mutluluk hevesime.
Arzuların üstünü,örttü yine yalnızlık..

Üfledi kandilime, gecelerim karardı.
Sanki kanım çekildi, yüzüm hepten sarardı.
Tutmaz oldu ellerim,tırnaklarım morardı.
Çığ gibi üzerime, çöktü yine yalnızlık...

Endam ile dolanıp,afra tafra yapıyor.
Yürekte ki yaramın üstüne tuz basıyor.
Kapanmadı ne çare, oluk oluk akıyor
Görünmez kanlarımı döktü yine yanlızlık..

Lal etti dillerimi, kilit vurdu buseme.
Çıktı çıkacak canım,sığmıyor kafesime.
Ekmek gibi muhtacım,simdi son nefesime.
Ruhumu bedenim den söktü yine yalnızlık...