Zamansız Batan Gün
Ağyar ağladı gidişine,
Ben sustum..
Ah vakitsiz batan gün,
Nefesimi götürdün?
Mabedim oldu geceler,
Şimdi sensizliğe mahkumum.
Kalem sustu,dil çaresiz,heceler yorgun
Issız sancılara sürgün sevinçler bugün?
En kuytusunda yalnızlığın ,
Bıraktım sanma gözlerini sakın ,
Dualarımla güneşi taşıdım sana
Sarmaşık güllerden nadide elbiseler,
Çimenlerden palto aldım
Üşüme oralarda?
Yıldızlar kar tanesi gibi
Düşerken üzerine
Melekler oturacak harelerinde
Bir sandal olacak bekleyen
Rüyalarımda bana seni getiren.
Ey yalnızlık perisi ,
Razıyım benimle kal, ışıklar onun olsun
Gün batımı rengim zaten kızıla çalmış,
Varsın zamansız bir gün daha?
Vuslat sonsuzluğa?
H/K
2007
güzel ve duygululu bir şiir