Z/amansız Y/anmalar

/Aşk;
Açığa çıkarılmak istendikçe saklanan,
K/ayıp bir rüyaydı gözbebeklerinde.../


Şimdi!
İçine sığdıramadığım onca acı var bu yürekte!
Amansız bir vedanın çukur eşiğinde,
Yokolmamak adına kaybettiğim gözyaşlarım...
Ve özüm;
Hiç dinmeyen bir sızının sensizliğinde,
Seni anmamak adına yeminler ediyor her gece.

Nafile..!

Unutulmak istendikçe büyüyor gölgelerin,
Her zamanki kadar siyah,
Yalan,
Biçimsiz...

Düşünüldüğün her an,
Saatim sen çıkmazına düşüyor...
Üşüyorum!
Zaman duruyor gözlerimde,
Zaman anlamsız,
Zaman z/amansız...

Bir buruk veda melodisi çınlıyor kulaklarımda,
Sessiz bir aşk vesvesesi gibi yokluğun...
Kırık hayaletin yerleşiyor sensizliğime,
Bedenimde can çekişiyor,
Seni unutmaya and içen boşluğum..!

Ve bugün.!
Hiçliğine ters bir sızı dökülüyor gözlerimden ...
Seni anıyorum yine,
Gün yanıyor!
Yürek;
Bilemezsin nasıl acıyor...

Gidişinin acısını,
Bir bana sor şimdi,
Bir de baktığın aynalara..
Ne kadar kabullenmesen de,
Biliyorum!
Sen de benim kadar yanıyorsun aslında...

Kaybıma,
Kaybına,
Kaybımıza...


/Ve aşk;
Tükenmesi gereken bir sevdanın,
Zamansız yangınıydı gözbebeklerimde.../