Zavallı Gönlümü Avutamadım

Beni cümle alem, anladı, bildi
Bir sana kendimi anlatamadım,
Bunca çektiklerim, yanıma kaldı
Zavallı gönlümü, avutamadım...

Benim zorum sade, kaderle değil
Sevgi yüklü gönle, saygıyla eğil!
Bir nazlı canana, eyledim meyil
Yanan yüreğimi, soğutamadım...

Sevdim mecnun etti, yaktı gönlümü
Çevirmiştim sevdasına, yönümü
Verin bana, sevdiceğim gülümü
Aşkın kor eyledi, söndüremedim...

Dünya aşksız ne ki, bir dipsiz kuyu
Öyle güzeldi ki, tatlıydı huyu
Cemalin parlıyor, zannettim huri
Gönlümü sevdandan, döndüremedim...

Kalbim titretiyor, sevda yelleri
Sanki yumuk, yumuk, pamuk elleri
Koynunda saklıyor, derya gülleri
Küskün yüreğimi, güldüremedim...

ŞAHİNİM ne desem, nereye gitsem
Aşkın şarabından, doyumca içsem
Engin ufuklara, yelkenler açsam
Gönlümün muradın, aldıramadım...


NİSAN / 2010 / KONYA