Zehir Karası Gözlerin
Yudum/luyorum gözlerinden
Hayatın şerefine, acıyla
Biliyorum ''kendimden''
Serden geçmenin ne demek
Olduğunu
Yudum/luyorum
Yıllar içinde ki saklı ''anlık''mutluklarımdan
Geçiyorom kendimden ve her şeyden
Çöl susuzluğun da
Mutluluklarıma içiyorum
İçiyor kendimden vaz geçiyorum
Kim demiş ki Leyla çöllere düşmedi
Yangınlardan geçmedi
Kendini terk etmedi
Yudum/luyorum, hayatın şerefine
Kays'ın, ''Leyla'yı, mezarında kucakladığı haline
Kim der ki, Kays ölmedi Leyla'sı için
Leyla vazgeçseydi eğer
Neler olurdu kim bilir
Çöller uzun çöller viran
Tek bir yudum kurtarır
Yudumluyorum zehir karası gözlerinden
Gel hadi ''kara toprağıma'' sarıl
Kurtulalım bu esaretten !!!
___________________________________
Zehr- de olsa gözlerin,içmeye razıyım sözlerin
Korkutmaz en acı ölüm, tutup elinden gelirim
Razıyım, Zehr-i şerbet-e, kavuşturacaksa içerim
Azad edecekse canu candan, ben zehr-im
Ağyarın acılı yüreğinde, zehr-im-dir o yüreğimde
özellikle sonu çok güzeldi.
sevgiler.