Zemheri Bakışlı

'' Dünya bana biraz zaman ver
Onu sevip öleceğim ! ''

//

Sessizlikle bağladım ben çığlıklarımı
Fermanını göz yaşıyla yazdım !
kirpiklerim demir parmaklıklar !
Yüreğim tek kişilik hücre
Gözlerim kararını açıkladı
...Müebbet...

Gökyüzünden çaldığım çoğu beyazlığı
Çoğu masumluğu
Şimdi hasretimin sen yarası ile ödüyorum
Zemheri bakışlı adam !
Yine gözümden düştün
Göz yaşlarıma tutunarak...

Oysa ki ceplerimde küçüklüğümün masumluğunu taşıyordum
Küçükken aşk benim için bir tek insanı anımsatıyordu
Gözleri ela gibiydi
Şimdi zemheri...
Öyle soğuk ki
Yokluğunun ayazında üşümek ne zor !

Ayrılığın son senfonisi
Umudu yaktı cayır cayır
Hayat ; tüttürdüğü hüzünleri bastı tenime
Biz bitti/k
Sadece geçmişin izi kaldı...

Sırtımı yaslıyorum güze
Bahardan istifa ediyorum
Yazı satıyorum tinerci yalnızlıklara
Çünkü;
Kış tutuyor her düşüşümde ellerimden !

.....Ve dünya bana zaman verir.....

Sevdim o adamı !
Çok sevmişim meğer
Geldi ardından ayrılıktan haber
Mutluluk ölmüştü sensizlikte
Gülümsemeler donmuştu yalnızlığın ölü soğukluğunda
Satırlarımın beyazlığına gömdüler kahkahalarımı
Üstüne kalemimin siyahlığını attılar !
Cenaze namazını haykırışlarım kıldırdı
Göz yaşlarım okudu selasını...

...

Ölüm ayrılık getirir sanırdım
Meğer ayrılık ölüm getiriyormuş
Gittiğinde anladım...

-/-

12 Temmuz 2011