Zimmet

şeytanın himmetiyle zimmetime geçirdiğim
şayiası aslından kirli aşklarım

yeni şehvetlere uyanırken her sabah
muhtemel vasat bir oyunda
irtifa kaybederken an be an
zaman karşısında naçar, lakin
bildiğimiz rüsva bir gerçek de var

yılgınlık kol geziyor, zaman eskiyor
tekbir dilde pelesenk son gülümsüyor

huzurlu bir son için nafile çabalar
umutlar güvensiz, anın ötesi ürkek
taşınan kambur yenilgi olsa gerek

yeni şehvetlere uyanırken her sabah
vasat bir oyunun hâliyle muhterem kahramanları
eskiden mekânlarında damıtırken zamanı
bir düşünüp, bir söyleyip, bir yaşayacaklar son perde

şeytanın himmetiyle zimmetime geçirdiğim
kendi kertiğinde hapis
yaşayacaklar
son öncesi korkuları