Zincire Vurulmuş Güller

gecenin ıssızlığında
özgürlüğün tadını çıkarırcasına
dolaşıyor berduş edasıyla ay
şehrin sokaklarında

güneşin yokluğunu fırsat bilip
tüm mahremleri gözetliyor
geçiyor karanlığın ırzına

kuytulara sinmiş kedilerin
uykularını kaçırıyor kapı gıcırtıları
ve gayrimeşru anılar yazılıyor kaldırımlara

biri yüreğine biri ömrüne
hayatına çakılmış iki mıh
yüreklere batar güllerin dikenleri
boş umarsız ve bakire duygularla

ayın ışığı yetmiyor
ısıtmaya üşüyen tenleri
buz kesiyor yalnızlık
olup bitenden habersiz boş sokaklarda

bir komedi filminin figüranları çıkar
ortaya maskara olduğundan habersiz
gece kaç sahne olur bilinmez
itler uludukça

kaderle pazarlık edilmez
nasıl bir sabah doğacağını bilmeden
ufka ellerini açıp
terk edilmiş şehrin dağlarında

zaman yırtıp atar sayfalarını
zail olur hayatlar

kan damlar dudağından
kızılcık şerbeti dersin